Zboża jare i ozime

Zboża ozime to uprawne rośliny jednoroczne, które wymagają niskich temperatur, aby przejść swój cały cykl rozwojowy. Właśnie dlatego rośliny ozime muszą zostać zasiane jesienią, aby przejść przez okres zimowy. Jeżeli rośliny ozime będą zasiane na wiosnę, to nie zakiełkują i nie będą owocować. Rośliny ozime, które zostają zasiane w okresie jesiennym rozpoczną swój okres wegetacyjny jeszcze przed nadejściem zimy. Po zasianiu będą bez problemu zimować pod śnieżną pokryw, jednak nie poradzą sobie, jeżeli zostaną przykryte warstwą lodu. Jeżeli zima będzie uboga w opady śniegu to może to także bardzo zaszkodzić roślinom, które pozbawione śniegowej ochrony będą narażone na uszkodzenia.

Podobnie zbyt wysokie temperatury zima mogą zagrozić rozwojowi roślin i doprowadzić do ich zbyt wczesnego wzrostu. Popularne rośliny ozime uprawiane w Polsce to m.in. rzepak, pszenżyto, jęczmień oraz żyto. Rośliny jare to natomiast rośliny uprawne tzw. jednoroczne.

Cały ich cykl rozwojowy zachodzi podczas jednego okresu wegetacyjnego. Do rozpoczęcia kwitnienia rośliny te nie potrzebują jarowizacji, czyli czasu niskich temperatur, jak ma to miejsce w przypadku roślin ozimych. Do popularnych jarych roślin uprawianych na polskich polach należą m.in. owies, jęczmień i proso zwyczajne. W zależności od gatunku zasianej rośliny jarej różne będą jej wymagania, np.

co do żyzności gleby, poziomu wilgotności czy też wysokości temperatur. Także zasiew każdego z tych zbóż przypada na innych okres roku kalendarzowego.