Komitet Noblowski uzasadnił to tak, kiedy w 1989 roku przyznał Dalajlamie pokojową Nagrodę Nobla: Komitet pragnie podkreślić fakt, że w walce o wyzwolenie Tybetu Dalajlama konsekwentnie przeciwstawia się stosowaniu przemocy. Zamiast tego, opowiadał się za rozwiązaniami pokojowymi opartymi na tolerancji i wzajemnym szacunku w celu zachowania dziedzictwa historycznego i kulturalnego jego narodu”.
Tybet bowiem od lat okupowany jest przez Chiny, a jego mieszkańcy marzą o tym, aby w końcu pozbyć się tego jarzma. Zaś Tenzin Gjaco, czyli urodzony w 1935 roku XIV Dalajlama – duchowy i polityczny przywódca narodu tybetańskiego walczy o to nieprzerwanie od lat.
Jako Dalajlama został intronizowany w lutym, 1940 roku. Od tego momentu, zgodnie z tybetańską tradycją,jest przywódcą duchowym i politycznym Tybetu.
Od czasu upadku powstania, w 1959 roku, przebywa na emigracji w Indiach, gdzie kieruje emigracyjnym rządem swojego kraju. 10 marca 2011 zapowiedział, w oświadczeniu wydanym z okazji Tybetańskiego Dnia Powstania Narodowego, swoją rezygnację z pełnionych funkcji politycznych, na rzecz przywódcy wybranego w sposób demokratyczny.